1. Home
  2. Reisverhalen
  3. Zeeziek

Zeeziek

11 december 2012 - Akaroa, Nieuw-Zeeland

Vandaag zijn we de 2000km grens gepasseerd. Heb nu ook geleerd dat je zeeziek kunt worden in een auto, je moet dan wel veel korte steile bochten in een rap tempo achter elkaar maken, maar dan lukt het. Uiteindelijk zijn we dan aangekomen in Akaroa en ondanks dat we op ons plekje staan draaien we nog na. Het is de hele ochtend al triest weer "bewolkt" dus voor we de tocht naar het oude Franse dorpje gaan aanvaarden doen we even een lange broek aan en doen een jas in de rugzak. Beneden aangekomen zien we voor het eerst een dorp wat echt haar oude aangezicht heeft behouden, overal waar je kijkt oude huisjes. We lopen eerst langs de kade en daar word het plotseling druk, er ligt namelijk een cruiseschip in de baai voor anker. Een sloep vaart af en aan om passagiers van en naar het schip te brengen.

 
We lopen terug langs de andere zijde van de boulevard en duiken af en toe een winkeltje in. We zien een leuke hoed maar daar ik een nogal klein vierkant hoofd heb, hebben ze uiteraard niet mijn maat. Dan lopen we naar boven langs een redelijk steil pad terug naar de campsite, halverwege stoppen we even om op adem te komen. We hebben het gevoel dat we beter hadden kunnen blijven roken en niet sporten, want ondanks 3 maal per week op de crosstrainer is naar ons idee de conditie ver te zoeken. We maken onderweg naar boven nieuwe foto's want nu schijnt de zon ondertussen wel, heerlijk. Boven aangekomen uit die lange broek en de klapstoelen worden geïnstalleerd, zo ook de parasol want ik ben al verbrand. Even de standaard vullen met water en we genieten van het uitzicht over de baai, met het cruiseschip midden in het vizier.
 
Eergisteren heb ik voor een extra dag macaroni in elkaar gedraaid dus vandaag hebben we het gemakkelijk. Even opwarmen en klaar, smikkelen en smullen. Gewoon bizar dat om 17:00u de zon gaat schijnen en nu om 19:15u nog heerlijk eten is in de zon. De parasol is al weer ingeklapt want er staat een klein windje dat het net te koud maakt om in de schaduw te zitten, krijg nu dus weer een portie zon teveel waarschijnlijk. Dit is max genieten zo.

Foto’s

  1. Tunnel
  2. Wat een landschap
  3. Lekker wonen
  4. Rue Jolie

2 Reacties

  1. Wilma en Jan:
    11 december 2012
    Goh je had schrijver moeten worden, telkens lezen wij jullie smeuïge reisverhalen en wachten met smacht op de volgende, net als een spannend boek. Wij wensen jullie veel reisplezier. Gr. Jan en wilma
  2. PeeJee:
    11 december 2012
    Dank je Jan en Wilma. We schrijven zo uit de losse pols, wilde bijna zeggen "zuig het zo uit de duim" maar dat klopt niet. We maken het echt allemaal mee, eigenlijk niet in woorden te vatten.