Border Security

Om 4:45u gaat de wekker en we klimmen voor de laatste keer uit ons bedje wat zich boven in de Campervan bevond. Alles was al ingepakt in onze koffers en tassen, afval klaar gezet om weggegooid te worden. We rijden om 5:22u van onze plek naar het camperdepot in Brisbane een rit door de stad van ongeveer 20 minuten. Alles gaat volgens plan totdat er een file opduikt en dat 's morgens om half zes, hopelijk zijn we hier zo weer uit. Als we het einde van de file naderen geeft onze GPS aan dat we rechtsaf moeten, zouden we de file dan net links laten liggen, ja hoor we verdwijnen uit de drukte en duiken een wijk in. Is een bekende weg want deze hebben we gisteren ook al gereden en we komen om 5:48u aan op het depot waar nog niemand is alleen 3 andere Campervans die teruggebracht zijn. De afspraak was dat er een taxi zou zijn om 6:00u echter zien we de taxi al voorbij rijden als we nog in de Campervan zijn om alles buiten te zetten. Ik vlieg uit de Campervan en spring de straat op in de hoop dat de taxichauffeur me in zijn achteruitkijkspiegel ziet, helaas hij rijd door. Inmiddels staan de koffers buiten en dump ik de sleutels op de afgesproken plaats, als de taxi weer langs komt en ons nu wel spot. Alles wordt in de taxi geladen en we zijn op weg naar het International Airport, gelukkig want het was maar de vraag of de taxi überhaupt zou komen.

Exact om 6:10u staan we op het vliegveld, na opgezocht te hebben waar we moeten zijn blijkt de balie pas over 20 minuten open te gaan. Nadat we de koffers ingeleverd hebben die nu nog steeds te zwaar zijn, ondanks dat we veel in de handbagage gedaan hadden want die worden toch nooit gewogen zijn we vandaag het haasje. Of we de handbagage even op de weegschaal willen zetten, oeps te zwaar. Zit er een laptop in is de vraag, nee wel een iPad Ooo dan is het goed en word er een stikker geplakt op de tassen met het gewicht erop. Mazzel geen extra kosten en lopen meteen door naar de douane hebben we dat tenminste gehad. Voor we bij de douane zijn worden we gehouden en moeten de tassen weer gewogen worden, nu had ik een onze reismap (verpakt in een stoffen hoes) ook in mijn tas gedaan en het gewicht wijkt dus af van de eerdere weging. Zit er een laptop in, nee een iPad, Ooo dan zal het gewicht wel kloppen, loopt u maar door. Wat een gelukt hebben we weer en op naar de röntgen apparaten. Onze iPads, telefoons moeten apart en alles gaat in bakjes. Dan loop ik door het detectiepoortje en alles is in orde, verzamel mijn spulletjes als een beambte vraagt of deze tas toevallig van mij is. Ik antwoord en zeg dat die van mijn vrouw is en dat ze hem wel open mag maken. De vraag is wat ze zoekt en het is vloeistof, ondertussen is Peet gearriveerd en meldt dat ze geen vloeistof in de koffer heeft zitten. Na een speurtocht komt er toch een tubetje tandpasta uit het vliegsetje bovenwater en alles gaat nogmaals door de scanner. Oké we kunnen door en pakken alles in maar als we omdraaien om verder te lopen word Peet verzocht toch nog even mee te lopen naar een aparte ruimte. Bingo weer wordt Peet gefouilleerd en wordt er ook weer een drugsscan gedaan, helaas geen spektakel we hebben niks bij. Dan naar de paspoortcontrole en het lukt ons om daar wel in een keer doorheen te geraken zonder problemen.

Dan is het wachten op de vlucht die ons eerst naar Cairns brengt en dan door naar Hong Kong. Om 19:00u locale tijd rijden we weer naar ons hotel midden in het centrum van Hong Kong we checken in en dumpen de koffers en gaan de benen strekken. Rechtstreeks naar de Starbucks voor koffie en lopen verder door de drukke straten, vol met dubbeldekkers, scheurende taxi's en lichtreclame in alle kleuren.