Voor de verandering worden we niet gewekt door een Tornado of Aardbeving maar gewoon door de wekker. Het is 05:30u en klim met het goede been uit bed, is ook niet zo moeilijk die van mij zijn allebei goed. Effe douche, ontbijten, afkoppelen, gas dicht en gas erop richting de haven van Wellington waar de Kaitaki al op ons ligt te wachten. We schuiven achteraan in de rij en dan is het wachten tot de Car checkin start. Niet zoals in Nederland, maar zoals het hoort wordt er netjes geritst tot we een voor een voorbij de drive-thru checkin komen, we laten onze boeking zien en krijgen twee tickets een voor op het dashboard en de andere om op zak te houden. De instructie is Lane 2 en we sluiten weer in de rij aan tot we het signaal krijgen dat we kunnen boarden. We rijden via de klep het enorme schip binnen en krijgen een plaatsje toegewezen, handrem erop, waardevolle spullen mee, op slot maar geen alarm. Als een kudde schapen loopt iedereen elkaar achterna van deck 3 naar deck 7 een passagiersdeck. We pakken een kopje koffie en lopen naar het zonnedeck wat beter het winddeck had kunnen heten, kortom geen zon veel wind.
Buiten genieten we als het schip bulderend en schuddend haar motoren laat horen en van de kade afloopt. Heerlijk, we wachten tot we op open zee zitten en zoeken ons een plekje binnen. De tocht is 92km lang en duurt 3 uur en we doden de tijd met spelletjes. Voor we het weten varen we het Tory Channel al binnen, we gaan direct weer naar het zonnedeck voor wat mooie kiekjes. In de haven van Picton aangekomen rijden we direct naar onze campsite, zodat we de stad kunnen verkennen.
Picton heeft een schitterend vernieuwde jachthaven welke er spik en span uitziet en makkelijk te belopen vanaf de campsite. In de haven aangekomen zien we een walkingtrack naar de harbourview dus die nemen we en beginnen aan de tocht naar boven. Ondertussen worden we gebakken door de zon welke we nog niet gezien hadden op het Noorder Eiland, dus vergeten in te smeren en nu lekker verbrand. We klagen niet en halen ons als we weer beneden zijn een handgemaakt schepijsje, ik bestel een 3 scoups ijsje en de eigenaresse kijkt een beetje vreemd. Terwijl ze het eerste bolletje op de handgemaakte wafelhoorntje schept krijg ik het al benauwd, nummer twee word ook toegevoegd en zeg maar snel tegen haar dat twee wel genoeg is. Het zijn geen Nederlandse bolletjes want hier is 1=3 dus heb nu een ijsje wat overeenkomt met 6 Nederlandse bolletjes, maar wel lekker.
