Australia Zoo

Vandaag maken we ons op voor een dagje Australia Zoo Home of The Crocodile Hunter. We draaien als een van de eerste de parkeerplaats op en worden naar onze plek begeleid maar goed dat we zo vroeg zijn onze campervan heeft namelijk twee plaatsen in de lengte nodig. Eenmaal geparkeerd lopen we naar de hoofdingang en sluiten achteraan in de rij en natuurlijk hebben we de langzaamste kassa, tenminste zo lijkt het. Binnen gekomen merk je niet dat Steve Irwin al 6 jaar dood is, want in het park is hij nog levendig aanwezig overal waar je kijkt is Steve nog steeds de baas. Moet heel bizar zijn voor zijn vrouw en kinderen om dit zo dagelijks mee te maken, oké het zijn hun inkomsten maar toch.

We checken de plattegrond en beginnen ons rondje en we gaan rechtsom, waarom ook niet. Belangrijk is wel om 12:00uur begint de grote Crocodile show in het Crocoseum en het is druk in het park en het word nog drukker er komen maar liefst 25 busladingen vol scouts. Even overleggen, we willen om 11:00u vast een plekje uitzoeken in het Crocoseum dus oog op de tijd. We doen eerst de krokodillen, Tasmaanse duivels en de Dingo's. Later lopen we bij de koala's en de dromedarissen langs en komen om 10:55u bij het Crocoseum aan en zoeken ons vast een goed fotoplekje nu het nog rustig is. Als we gesetteld zijn doe ik nog even een rondje in de buurt. Kom door het Crocodile Hunter Museum en langs de onlosmakelijke winkeltje met goodies. En ja hoor, hier hebben ze de hoed die we al vanaf dag 1 in NZ zoeken, ze hebben zelfs mijn maat dus meteen de creditcard uit de beurs en betalen maar. Loop weer terug via het foodcourt en probeer stiekem van Peet foto's te maken. Blijkt dat Bindi (dochter van Steve) om 11:30u een show geeft op de stage waar we schuin voor zitten, mooi worden we entertaint terwijl we wachten op de grote show.

Voor kinderen die van K3 houden een leuk optrede niks voor de ouderen onderons. Links van ons stroomt het Crocoseum helemaal vol met scouts die deelnemen aan de 23ste Australische Jamboree, tot aan de nok toe kleurt het groen. Dan exact om 12:00u start de show, vogels vliegen in en uit. Slangen worden geshowd tussen het publiek en een begeleider zwemt in de grote vijver met een slang. Dan komt er een Jabirus binnen vliegen van ver die zich op het klaar gelegde aas neerstort. Ook krijgt hij oog voor het aas wat in de vijver gegooid was en duikt daar ook nog eens achteraan. Er zijn nog meer shows teveel om op te tekenen, maar dan komt het monster de zoutwaterkrokodil. Helaas niet onder begeleiding van Steve Irwin zelf maar wel zijn vrouw en kinderen. Al stampend lokt de verzorger het monster uit zijn grot, de croc reageert namelijk op trillingen en duldt niemand in zijn territorium en weet dat er eten komt. Terri (vrouw van Steve) is de eerste die de croc probeert te voeren als het beest plotseling vanuit het niets uit het water schiet en zijn hapje in ontvangst komt nemen. Na twee stukken vlees draait hij weg en gaat terug het water in wat kennelijk niet de bedoeling was, want de verzorger schiet pijlsnel het water in en uit naar de overkant en probeert de aandacht weer te trekken. Dit mislukt de croc gaat richting de voerplaats die boven het water hangt en Bindi heeft nu de eer. Terri legt uit dat een croc ongeveer net zo hoog verticaal boven het water uit kan komen als dat hij lang is. Voor dat ze haar zin afgemaakt heeft schiet de croc verticaal het water uit en pakt zijn hapje uit de lucht, Bindi laat namelijk snel genoeg los. Voor de croc weer terug in zijn bassin achter de schermen is stroomt het Crocoseum al weer leeg. Ook wij vervolgen onze dag maar eerst een hapje eten, zien eten doet eten.

Na de Amerikaanse lunch die we genoten hebben gaan we verder door het park. We spotten nog de tijgers, olifanten, giraffe's, zebra's en een neushoorn. Het is alweer 16:23u en we willen nog naar het dierenziekenhuis. Buiten het park ligt het dierenziekenhuis wat opgericht was in 2004 ter nagedachtenis van Lyn Irwin (Steve's moeder). Later is een nieuw complex geopend op Steve Irwin Day in 2008 en is momenteel het grootste en drukste wildlife ziekenhuis, welke gratis hulp verleend aan duizenden inheemse dieren. Veel van de patiënten worden in kritieke toestand binnen gebracht na een ongeluk met gemotoriseerd vervoer, honden beten en of door ontginning. Het ziekenhuis behandeld alle wilde dieren van kangaroo's, emoe's, slangen, pelikanen, zeeschildpadden enz. enz...... Belangrijkste is dat ze verzorging en behandelingen geven zolang als nodig, zodat ze weer uitgezet kunnen worden in hun natuurlijke omgeving. Voor we terug gaan word Peet ook nog even Wildlife Warrior. Zie ook www.wildlifewarriors.org.au .